Om over na te denken.
Om over na te denken.
Wat zegt ons dit? In geen enkel Europees land worden christenen vervolgd, vanuit dat oogpunt is dit een ver-van-mijn-bed-show. Maar niets is minder waar. Als de apostel Paulus over de kerk schrijft, gebruikt hij het beeld van een lichaam. De kerk is het lichaam van Christus (1 Kor. 12). Hij gebruikt dit beeld om duidelijk te maken dat de gemeente één is ondanks onderlinge verschillen tussen gelovigen. Elke gelovige heeft gaven gekregen, maar er is maar één Geest. Op enig moment schrijft Paulus: ‘Wanneer één lichaamsdeel pijn lijdt, lijden alle anderen mee.’ Als dit om ons eigen lichaam gaat, snappen wij dit. Als je je enkel hebt verzwikt, ga je niet zo gauw op pad waardoor je oog minder van de omgeving zal zien. Maar hoe zit dat als de kerk een lichaam is? Lijden wij mee met onze broeders en zusters als die worden vervolgd?
De vraag stellen, is haar beantwoorden. Als christenen leven wij in het vrije en veilige Westen. Wij hebben het goed; wij hebben niets te vrezen. Daar mogen wij dankbaar voor zijn, want het is geen vanzelfsprekendheid. Maar nu mijn punt: wij westerlingen maken ons druk om de politieke situatie in andere landen, om eerlijke rechtsspraak, om persvrijheid, om rechten van lhbtiqa+ personen, arbeidsomstandigheden etc. Waarom zouden wij ons niet even druk maken als het om geloofsvrijheid elders in de wereld gaat? Het gaat hier niet alleen om een universeel mensenrecht, maar van jou als christen mag ook worden verwacht dat jij het lot van onze vervolgde broeders en zusters aantrekt. Wij én zij behoren immers tot de ene kerk van Christus! Hun lot mag ons niet koud laten. Laten wij ons dan voor hen inzetten en hen waar mogelijk ondersteunen. En voor hen bidden. | ||
terug | ||