Bovenstaand prozagedicht is geschreven door Max Ehrmann (1872-1945). Ehrmann was een Amerikaans dichter en advocaat. Hij schreef dit gedicht voor zichzelf ‘omdat het de deugden aanbeveelt die ik het meest nodig had’. Het leert mensen hoe te leven en roept op om met hoop, wijsheid en mededogen te kijken naar de schoonheid en schaduwkanten van de wereld. De titel ‘Desiderata’ is Latijn en betekent ‘zaken waar het verlangen naar uitgaat’. Ik vermoed dat dit gedicht velen zal aanspreken. Mij spreken de volgende zinnen in het bijzonder aan: ‘Verlang niet naar een tijd die achter je ligt. Kweek geestkracht aan om bij onverwachte tegenslag beschermd te zijn.’ We leven in een tijd dat er veel verandert. De verleiding bestaat dan om terug te verlangen naar vroeger, naar de tijd dat de kerken nog vol zaten. Maar die tijd is echt voorbij. Kweek in plaats daarvan geestkracht, schrijft Ehrmann. Geestkracht, gaat het daar in de kerk ook niet over?

ds. Alco Meesters