Ode aan de natuur Ode aan de natuur
Hij voelt zich als een oude boom
met takken zonder bladeren
Hij voelt zich oud en moe en loom
met weinig sap nog in zijn aderen

Hij voelt de kou reeds in de lucht
de herfstwind rukt en striemt zo nat
Hij voelt zich kwetsbaar en hij zucht
daar gaat ook mijn laatste blad

Hij voelt plots breekt een lichtstraal door
voor hem komt niet het laatste uur
De vogels zingen het in koor
dit is een wonder, dit is de natuur

Hij voelt nu duidelijk het is zo fijn
de blaadjes komen er weer aan
De wereld mag zo’ n puinhoop zijn
fier prijkt die boom en blijft er staan
_________________________________________________________________________________
Gedicht geschreven door een overbuurman van Anna Oldenkamp.
Hij schreef het in 2014 toen hij 90 jaar werd
terug