In een vergadering in november 1898 werden de opties besproken die er zijn:
• niets doen
• opknappen
• 2 geheel nieuwe kerken bouwen
• een geheel nieuwe kerk in het centrum van de gemeente.
Na veel beraadslaging kwam men tot een voorlopige standpunt. Optie één was niet bespreekbaar want de nood was hoog, er moest iets gebeuren en optie drie was een onmogelijkheid gelet op de financiële consequenties, althans dat was de mening op dat moment.
Bleven over de opties 2 en 4. Uiteindelijk werd besloten om op 18 november 1898 de “mannelijke en vrouwelijke lidmaten” in de gelegenheid te stellen hun gevoelens uit te spreken over de bouw van een nieuwe kerk in het centrum van de gemeente. En dat kon dan ’s ochtends van 11 tot 12 uur in Steggerda en ’s middags tussen 2 en 3 uur te Vinkega. Dit voornemen zal worden afgekondigd van de “predikantenstoel”, zo werd besloten.

Uiteraard was er dan op 18 november 1898 een extra vergadering waarin de stembriefjes rond de toekomst van de kerk geopend werden.
Er waren (maar) 108 stemmen uitgebracht:
• 1 blanco stem,
• 47 stemmen voor een nieuwe kerk en
• 60 stemmen voor het behoud van beide kerken.
Men was teleurgesteld over het aantal leden dat gestemd had, maar de keus was duidelijk, maar hoe nu verder?
Uit de notulen blijkt: “bij de overweging hiervan vielen er soms nog al scherpe uitdrukkingen, die we maar stilzwijgend zullen laten voorbij gaan, omdat ze, volgens onze overtuiging, niet gezegd worden met het doel om te beledigen”.
Men besloot uiteindelijk begrotingen op te stellen om een financieel beeld te krijgen.
We zijn een aantal maanden verder, februari 1899. De afgelopen maanden zijn gebruikt voor het doen van onderzoek naar de staat van onderhoud van de kerken en wat de mogelijkheden zijn. Architect Roukema had een aantal plannen opgesteld rond de kerken, waaronder die van een nieuwe kerk. Zijn conclusie was dat de kerk van Steggerda met een goede verbouwing nog jaren mee kan. Hij raadde echter een grondige restauratie van de kerk van Vinkega af, de keus “eerder geheel nieuw opbouwen” lag meer voor de hand. Ook de begrotingen kwamen aan de orde waar ook die van een kerk met en zonder toren.
Tijdens een vergadering werd veel overleg gepleegd en gepraat, de voors en tegens tegen elkaar afgezet en uiteindelijk werd besloten tot: beide kerken op te knappen of te vernieuwen met de bijbouw van een toren, benodigde geld bij een particulier lenen (kost minder rente), een maandelijkse collecte te houden, eventuele meerdere ruimten die gebouwd worden te gaan verhuren.